ژیلا صادقی، مجری برنامه «خط قرمز»، در واکنشی تند به مواضع برزو ارجمند و حمید فرخنژاد پس از مهاجرت از کشور، تأکید کرد «با وطنفروشی هیچچیز درست نمیشود» و خطاب به هنرمندان مهاجر گفت راه حل مشکلات از حمله به وطن و مردم خودشان نمیگذرد.
در یکی از قسمتهای برنامه تلویزیونی «خط قرمز» که از شبکه سه سیما پخش میشود، صحبتهای ژیلا صادقی درباره برخی هنرمندان مهاجر، بهویژه برزو ارجمند و حمید فرخنژاد، با واکنش گستردهای در فضای مجازی همراه شد.
او در اظهاراتی صریح، ضمن انتقاد از مواضع این هنرمندان در خارج از کشور، گفت:
«با وطنفروشی هیچی درست نمیشود.»
به گفته ژیلا صادقی، هنرمندانی که سالها در ایران در اوج شهرت، موقعیت و رفاه فعالیت کردهاند، اکنون در خارج از کشور با ادبیات تند علیه وطن خود صحبت میکنند و این مسیر را نه به نفع مردم و نه به نفع خودشان میداند.
خط قرمز ژیلا صادقی: نقد آری، وطنفروشی نه
این مجری تلویزیون در توضیح دیدگاهش، میان «نقد از داخل» و «حمله از خارج» تفاوت قائل شد. از نگاه او:
- انتقاد، مطالبهگری و طرح مشکلات در داخل کشور، حتی اگر تند و صریح باشد،
در چارچوب دلسوزی برای مردم و اصلاح امور معنا پیدا میکند؛ - اما وقتی هنرمند از بیرون مرزها، همسو با رسانههای معارض و با ادبیاتی تهاجمی علیه ایران صحبت میکند،
این رفتار در افکار عمومی با برچسب «وطنفروشی» دیده میشود.
صادقی تأکید میکند که «هیچکدام از این مواضع خارجنشینانه، نه نان روی سفره مردم میآورد، نه آرامش و نه ثبات» و صرفاً به التهاب بیشتر و دو قطبی شدن جامعه منجر میشود.
برزو ارجمند؛ از محبوبیت تلویزیونی تا حاشیههای پس از مهاجرت
برزو ارجمند سالها بهعنوان یکی از چهرههای شناختهشده تلویزیون و سینما در ایران فعالیت کرد و در سریالها و آثار پرمخاطبی حضور داشت. پس از مهاجرت، مواضع و مصاحبههای او درباره شرایط زندگی در خارج و نگاهی که به گذشته کاری خود در ایران داشت، به سوژهای جنجالی در فضای مجازی تبدیل شد.
ژیلا صادقی در برنامه «خط قرمز» با اشاره به همین تغییر مواضع، این سؤال را مطرح میکند که:
اگر سالها در همین کشور به شهرت رسیدهایم و زندگیمان روی ریل افتاده، آیا درست است بعد از مهاجرت، تمام گذشته و مردم همان کشور را زیر سؤال ببریم؟
حمید فرخنژاد؛ مهاجرت پرحاشیه و مواضع سیاسی تند
حمید فرخنژاد، بازیگر مطرح سینما و تلویزیون، نیز پس از سالها حضور در آثار مهم و جریانساز، مهاجرتی جنجالی را تجربه کرد. انتشار پستها و ویدئوهای متعدد با ادبیات سیاسی تند، باعث شد نام او در کنار دیگر هنرمندان مهاجر، به نمادی از «قطع رابطه کامل با گذشته» تبدیل شود.
ژیلا صادقی با اشاره غیرمستقیم به چنین مواردی، معتقد است هنرمندانی که در ساخت آثار مهم سینمایی و تلویزیونی در داخل کشور نقش داشتهاند، وقتی از بیرون همهچیز را نفی میکنند، درواقع بخشی از هویت و کارنامه خودشان را نیز انکار میکنند.
مرز باریک میان انتقاد و وطنفروشی
یکی از محورهای مهم صحبتهای ژیلا صادقی، بحث بر سر این مرز باریک است که:
- تا کجا میتوان انتقاد کرد بدون آنکه متهم به وطنفروشی شد؟
- و از چه نقطهای به بعد، موضعگیری هنرمند در افکار عمومی به «حمله به کشور و مردم» تعبیر میشود؟
او میگوید:
انتقاد، حق طبیعی هر شهروند و هنرمند است، اما وقتی زبان و محتوا به سمتی میرود که دشمنان این کشور آن را پررنگ میکنند و روی آن سرمایهگذاری رسانهای میکنند، دیگر نمیتوان از کنار آن ساده گذشت.
به باور او، هنرمند اگر واقعاً دغدغه مردم دارد، باید راهی را انتخاب کند که کمترین هزینه را برای جامعه و بیشترین اثر را برای اصلاح امور داشته باشد، نه مسیری که منجر به شکاف و نفرت بیشتر شود.
واکنشها در شبکههای اجتماعی
بعد از پخش این بخش از صحبتهای ژیلا صادقی، کلیپ مربوط به آن در شبکههای اجتماعی منتشر شد و بازتاب گستردهای پیدا کرد.
- عدهای از کاربران، صادقی را بهعنوان کسی دیدند که «جرأت کرده حرف بخشی از جامعه» را بزند و از هنرمندان مهاجر بابت مواضعشان انتقاد کند؛
- گروهی دیگر اما لحن او را تند، احساسی و تقابلی دانستند و معتقد بودند استفاده از واژه «وطنفروشی» درباره هر منتقد یا مهاجری، خود به قطبیتر شدن فضا دامن میزند.
با این حال، یک نکته مشترک در اغلب واکنشها دیده میشد:
مهاجرت هنرمندان و نقش آنها در فضای رسانهای خارج از کشور، همچنان یکی از حساسترین و پرچالشترین بحثها در افکار عمومی ایران است.
جمعبندی از دیدگاه چپچین: بحث پرحاشیه «وطن» و «هنرمند»
اظهارات ژیلا صادقی در برنامه «خط قرمز»، بار دیگر این موضوع را زنده کرد که هنرمند در برابر وطن و مردمش چه مسئولیتی دارد؛
آیا میتواند از بیرون مرزها آزادانه هرچه خواست بگوید و انتظار داشته باشد همچنان به چشم «صدای مردم» دیده شود،
یا باید مراقب باشد که سخنانش در زمین چه جریانی بازی میشود؟
این پرسش، فراتر از نام چند بازیگر، به یک بحث ریشهای درباره «هویت»، «مسئولیت اجتماعی» و «نقش رسانهای هنرمندان ایرانی در داخل و خارج از کشور» تبدیل شده است و به نظر میرسد فعلاً هم قرار نیست به این زودیها از دستور کار افکار عمومی خارج شود.
