هر سال در ابتدای نوامبر، خیابانهای مکزیک از شهر مکزیکوسیتی تا اوآخاکا به صحنهای از رنگ، صدا و شگفتی تبدیل میشود. فستیوال Día de Muertos یا همان روز مردگان، امسال هم در سال ۲۰۲۵ با تصاویری عجیب، پرجزئیات و گاه غیرقابلباور برگزار شد — جایی که مرگ نه سوگ، بلکه جشن زندگی دوباره است.

چهرههای ترسناک، معنای عمیق
در نگاه اول شاید این چهرههای نقاشیشده، اسکلتها و لباسهای خاص شبیه صحنهای از فیلمهای ترسناک به نظر برسند، اما در واقع نمادی از احترام به درگذشتگان هستند. مردم مکزیک با نقاشی چهرهها، ساخت مجسمهها و رقص در خیابانها، باور خود را به حضور دوبارهٔ عزیزان از دسترفته جشن میگیرند.

شهر، زندهتر از همیشه
در سال ۲۰۲۵، رژههای روز مردگان با شکوهی بیسابقه برگزار شد؛ اسکلتهای عظیم، سازههای نورانی و گلهای ماریگلد زرد در همهجا دیده میشدند. شبها، صدای موسیقی سنتی با نور شمعها ترکیب میشد و فضایی خلق میکرد که بین خیال و واقعیت سرگردان بود.

چرا «عجیب» اما زیباست؟
چون این فستیوال تضادی شگفتانگیز است: مرگ را با رنگهای زنده، رقص، خنده و هنر جشن میگیرند. در دنیایی که اغلب از مرگ میگریزد، مکزیک آن را در آغوش میکشد و تبدیلش میکند به یک جشن باشکوه از یاد، عشق و تداوم زندگی.



فستیوال روز مردگان ۲۰۲۵ نشان داد که فرهنگ، حتی در مواجهه با مرگ، میتواند خلاقترین و انسانیترین چهرهاش را نشان دهد.
اگر اهل سفر، عکاسی یا تجربه فرهنگهای متفاوتی هستی، این فستیوال را در تقویمت بنویس — چون در هیچ جای دیگری دنیا، مرگ اینقدر زنده نیست.




















